ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
Η διαμόρφωση των Οδηγιών για τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών στο Γυμνάσιο βασίζεται στο Ενιαίο Πρόγραμμα Σπουδών για τις Ξένες Γλώσσες (ΕΠΣ-ΞΓ) για την υποχρεωτική εκπαίδευση (Υ.Α. 141417/Δ2/02-09-2016, ΦΕΚ 2871/τ.Β΄/09-09-2016 , λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα ισχύοντα διδακτικά βιβλία και άλλες πηγές εγκεκριμένου εκπαιδευτικού υλικού. (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ) Το ΕΠΣ-ΞΓ προδιαγράφει τους προσδοκώμενους στόχους και οργανώνει τη γλωσσική ύλη βάσει επικοινωνιακών γλωσσικών ικανοτήτων που αναμένεται να κατακτήσουν οι μαθητές/-ήτριες κατά επίπεδο γλωσσομάθειας σύμφωνα με την εξάβαθμη κλίμακα του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ)1. Για τον λόγο αυτό, το ΕΠΣ-ΞΓ περιλαμβάνει γενικούς και επιμέρους δείκτες επικοινωνιακής επάρκειας, οι οποίοι συνίστανται σε αναλυτικές δηλώσεις σχετικά με τις δράσεις ή ενέργειες που αναμένεται να είναι σε θέση να κάνουν οι μαθητές/-ήτριες σε κάθε επίπεδο, προκειμένου να θεωρούνται επαρκείς χρήστες της γλώσσας στο εν λόγω επίπεδο. Η κάθε δήλωση είναι ένας «περιγραφικός» δείκτης (περιγραφητής) της επικοινωνιακής επάρκειας των μαθητών/-τριών.
Οι δείκτες (περιγραφητές) του ΕΠΣ-ΞΓ είναι συστοιχισμένοι με τους δείκτες του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς για τις γλώσσες (ΚΕΠΑ/CEFR)2 του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ) και αφορούν τα επίπεδα γλωσσομάθειας από το Α1 μέχρι το Β2.
Σύμφωνα με το ΕΠΣ-ΞΓ, τα αναμενόμενα επίπεδα γλωσσομάθειας βάσει των προβλεπόμενων ωρών διδασκαλίας στο Γυμνάσιο είναι τα ακόλουθα:
Με την εφαρμογή του ΕΠΣ-ΞΓ προωθείται μία μετατόπιση στην ξενόγλωσση εκπαίδευση από την υλικοκεντρική και τη δασκαλοκεντρική στη μαθησιοκεντρική και τη μαθητοκεντρική προσέγγιση, η οποία αφορά τον τρόπο οργάνωσης του διδακτικού/μαθησιακού αντικειμένου της ξένης γλώσσας και της διδακτικής/μαθησιακής διαδικασίας, κοινό για όλες τις ξένες γλώσσες. Η προσοχή του/της εκπαιδευτικού στρέφεται από την «κάλυψη της ύλης» του μαθήματος στον ίδιο/στην ίδια τον/την μαθητή/-ήτρια και συγκεκριμένα από το «τι θα διδαχθεί» στο «τι θα μάθει» ο/η μαθητής/-ήτρια. Με άλλα λόγια, το ενδιαφέρον του/της εκπαιδευτικού στρέφεται στο πώς μπορεί να βοηθήσει τον/την μαθητή/-ήτρια να πράξει γλωσσικά αξιοποιώντας όλες τις πηγές νοηματοδότησης που του παρέχονται μέσα από επικοινωνιακές γλωσσικές δραστηριότητες, ώστε να αποκτήσει σχετική επάρκεια για να επικοινωνεί ικανοποιητικά μέσω της ξένης γλώσσας στη συγκεκριμένη περίσταση επικοινωνίας ή στο συγκεκριμένο συγκειμενικό πλαίσιο.
